Nieuws

Door de oorlog hebben intussen 3.5 miljoen Oekraïners hun land moeten ontvluchten. 20.000 vluchtelingen meldden zich intussen aan in ons land. Er wordt dan ook volop gewerkt aan collectieve opvangplaatsen. Maar velen onder hen vinden ook onderdak bij mensen thuis. Denk maar aan familie of kennissen maar evengoed de vele burgers die hebben aangegeven bereid te zijn hun huis open te stellen.

Om de helpende burgers (bv. opvanggezinnen) en Oekraïense vluchtelingen zo goed mogelijk te ondersteunen, is er sinds deze week een hulplijn actief bij Vluchtelingenwerk Vlaanderen, in samenwerking met Solentra vzw en Orbit vzw.

Voor vrijwilligers, opvanggezinnen en burgers met vragen, is er het nummer 02 225 44 11. Zij worden verder geholpen in het Nederland en Engels. Voor Oekraïense vluchtelingen is er het nummer 02 225 44 21. Zij zullen in het Oekraïens verder geholpen worden. Om dat mogelijk te maken werden er alvast twee mensen aangeworven die de Oekraïense taal spreken.

Vlaams Minister Bart Somers: “Deze mensen komen van de ene dag op de andere aan in een land dat zij niet kennen. Evident zitten zij dus met ongelooflijk veel vragen. Hoe zit het met mijn statuut? Kan ik beginnen werken als ik wil? Kan mijn kind ergens naar school? Het overgrote deel van de gastgezinnen is ter goeder trouw, maar jammer genoeg zijn er ook verhalen van bijvoorbeeld mannen die op zoek waren naar een knappe Oekraïense vrouw. Deze hulplijn zorgt ervoor dat mensen met al hun vragen en problemen ergens terecht kunnen. En we doen dat op een zo laagdrempelig mogelijke manier, in hun eigen taal. Er staat steeds een specialist huisvesting, een jurist en een psycholoog stand-by waar meteen naar doorgeschakeld kan worden.”  

Het Agentschap Integratie en Inburgering heeft alvast infobrochures opgesteld en zal het bestaan van de Hulplijn zo breed mogelijk bekend te maken. Daarbij wordt ook de Oekraïense gemeenschap ingeschakeld.  

Vlaams Minister Bart Somers: “De hulplijn is er niet enkel voor Oekraïners maar ook voor vrijwilligers en de duizenden Vlamingen die hun huis openstellen. Ook zij zullen met vragen zitten. En ook zij zullen soms het gevoel hebben dat het gewoonweg niet klikt. Deze mensen tonen een ongelooflijk engagement en we moeten hen daarin ondersteunen.”